Karin Bloemen and the Old School Band shine brightly with their show Gladys, Ella, Barbra, Adele … Karin! in Veendam

Moment before curtain rise © Amber van Kempen

Dutch below

VEENDAM Karin Bloemen and Old School Band travel through the Netherlands with their show Gladys, Ella, Barbra, Adele … Karin! after a successful try-out of back in 2019 and they performed in the Van Berensteyn theatre last Friday, 11 April.

With music taking centre stage in the show, the artists mix their unique styles. With the cabaret and song of Karin Bloemen and the playing of instruments without electronic support from the Old School Band, an intimate performance is put on in the theatre.

Contact with the people

“It is nice that artists also visit smaller theatres. I cannot go to Amsterdam or Rotterdam. And if were to be there, then I think that you would be missing something,” says visitor Anne Buist.

For the artists there is also a palpable difference in the atmosphere when comparing a small theatre and a big stage with regards to the connection with the crowd. “Playing a big performance on your own is oddly sometimes quite lonely. In a small theatre there is a lot more contact with the people,” says Karin Bloemen.

Contact between the crowd and the artists is important and good. “You can hear [the crowd] breathe, you can hear them enjoy, everybody s filled with positive energy,” says Bloemen.

Not only is there communication with the people, there is also communication between the artists during the performance. “We communicate with each other as well. For example, when you give someone a solo, you look at each other and you communicate the whole time,” says Bloemen.

“Even when someone plays a little less than usual, with that contact you can pull each other through and give each other energy,” says Bloemen. “It is so special to play with these guys, it gives such a feeling of togetherness.”

The expectations

For the artists the show can go two ways; “if you have a good night, then you can really go through the roof with the crowd, it can bring out a lot of emotions with the people and thus also within our selves,” says Marnix Busstra, Bloemen’s husband and guitarist in the Old School Band.

“It is also a vulnerable way of working because when the night is not that great then it is also more difficult as you have to work even harder, you cannot fall back on the certainty of the computer or track that will continue to play regardless. You have to prepare yorself, and if that works then something amazing can happen,” says Busstra.

Why the people came was clear. “Karin is a purebred performer. You have performers and you have professionals, and Karin is a real professional,” says former Van Berensteyn director Jos Kraan. She is sympathetic, a craftswoman and a wonderful person say Kraan and photographer Bert Buiring.

What people also enjoy about Karin Bloemen is that she remains herself, she does not change and has no shame. “What she sings is true. Like the song Geen Kind Meer, that is very relatable,” says visitors Buist and Henderika Dijkgat.

Something Bloemen and Busstra enjoy about their job is that they can enchant people with beautiful music, good lyrics, a good laugh and energy. According to visitors, they were definitely enchanted. They entered the theatre open-minded and exited happily singing.

The programme

Together, Bloemen and the Old School Band created magic on the stage. “We do everything together, you give each other space, you allow each other the attention of the room,” says Bloemen. “Working together is great, playing together is great, wishing someone the greatest success is great. And in this experience it is times 5,” says Bloemen.

“Playing music without computers is not very uncommon anymore,” says Busstra. Playing live brings an intimacy wit hit that a concert misses. For Busstra more than a production is put on. “It is also very nice for the people to be able to, when they hear an instrument, also hear where the sound is coming from and that they can see someone play, how you position your hands and what you do when you play,” adds Bloemen.

As a cherry on top of the already delicious cake, Anna Sollewijn Gelpke, recent Conservatory graduate, was invited to sing a few songs along with Karin Bloemen and the Old School Band. And she was also admired by the public.

Karin Bloemen & Old School Band schitteren met hun voorstelling Gladys, Ella, Barbra, Adele … Karin! in Veendam

Momenten voordat het doek opgaat © Amber van Kempen

VEENDAM Karin Bloemen en Old School Band reizen samen Nederland door met hun show Gladys, Ella, Barbra, Adele … Karin! na een succesvolle try-out van de voorstelling in 2019 en waren ze vrijdag 11 April te zien in Van Berensteyn.

Met muziek centraal in de voorstelling, mengen de artiesten hun unieke stijlen. Met het cabaret en de zang van Karin Bloemen en het musiceren, zonder computer ondersteuning, van de Old School Band wordt er een intieme voorstelling in het theater gepresenteerd.

Contact met de mensen

“Het is fijn dat grote artiesten ook naar kleinere zalen gaan. Ik kan niet naar Amsterdam of Rotterdam. En als je daar dan wel staat, dan mis je ook wat denk ik,” verteld bezoeker Anne Buist.

Ook voor de artiesten verschilt de sfeer in een grote en een kleine zaal van elkaar wat betreft op het podium staan en de connectie met het publiek. “Zo’n grote voorstelling in je eentje is soms best eenzaam gek genoeg. In een klein theater is er veel meer connectie,” aldus Bloemen.

Contact tussen het publiek en de artiesten is belangrijk en fijn. “Je hoort ze [het publiek] ademen, je hoort ze genieten, iedereen is een beetje vervuld van positieve energie,” verteld Bloemen.

Niet alleen is er contact met het publiek, ook is er communicatie tussen de artiesten onderling. “Wij communiceren ook met elkaar. Bijvoorbeeld, als je iemand een mooie solo geeft, je kijkt elkaar aan en je communiceert de hele tijd,” aldus Bloemen.

“Ook als iemand even wat minder speelt, met dat contact trek je elkaar er doorheen en geeft elkaar energie,” verteld Bloemen. “Het is zo bijzonder om met die mannen samen muziek te maken, het geeft zo’n gevoel van samen zijn.”

De verwachtingen

Voor de artiesten kan de voorstelling twee kanten opgaan; “Als je een goeie avond hebt, kan je met zo’n zaal samen de lucht in gaan, het kan veel los maken bij het publiek en daardoor bij ons zelf ook,” verteld echtgenoot van Bloemen en gitarist van Old School Band Marnix Busstra. 

“Het is ook een kwetsbare manier van werken want als je niet zo’n goede avond hebt dan is het ook lastiger want dan moet je heel hard werken, je kan niet terugvallen op de zekerheid van de computer of band die toch wel doorloopt. Je moet je echt op dat moment klaar maken, maar als dat lukt dan kan er echt wel iets bijzonders gebeuren,” aldus Busstra.

Waarom de mensen kwamen was wel duidelijk. “Karin is een rasechte artiest. Je hebt performers en je hebt echte professionals, en Karin is een echte professional,” aldus oud-directeur van het theater Jos Kraan. Ze is sympathiek, een vakvrouw en een prachtmens zeggen Kraan en vakfotograaf Bert Buiring.

Wat mensen nog meer fijn vinden aan Karin Bloemen is dat ze zichzelf blijft, niet verandert en geen gêne heeft. “Wat zij zingt is de werkelijkheid. Zoals bij het liedje Geen Kind Meer, dat is heel herkenbaar,” zeggen bezoekers Buist en Henderika Dijkgat.

Wat Bloemen en Busstra mooi vinden aan hun vak is dat ze mensen kunnen betoveren met prachtige muziek, goeie teksten, een gulle lach en energie. Volgens de bezoekers is dat vrijdag avond ook zeker gelukt, ze gingen nieuwsgierig de zaal in en kwamen er vrolijk zingend uit.

Het programma

Samen maken Bloemen en de Old School Band magie op het podium. “We doen alles samen, je geeft elkaar de ruimte, je gunt elkaar de aandacht,” verteld Bloemen. “Samen werken is fijn, samen muziek spelen is fijn, iemand het gunnen om succes te halen is fijn. En gewoon voor je gevoel is dat nu keer vijf,” aldus Bloemen.

“Muziek spelen zonder computers kom je niet zo heel vaak meer tegen,” verteld Busstra. Live spelen brengt een intimiteit met zich mee wat een concert mist. Voor Busstra wordt er dan meer neer gezet dan een productie. “Het is ook heel fijn voor mensen om te zien dat als ze een instrument horen, waar het geluid dan vandaan komt dat het publiek iemand ziet spelen, hoe je je handen neer moet zetten en wat je doet als je speelt,” vult Bloemen aan.

Als kers op de taart hebben de artiesten, van het conservatorium recent afgestudeerde zangeres, Anna Sollewijn Gelpke uitgenodigd om een paar liedjes te zingen. Ook zij viel zeker in de smaak bij het publiek.